پرکاربردترین معنی واژه « طنز» در زبان فارسی طعنه زدن، خرده گیری، مسخره و انتقاد کردن است.
طنز یکی از شیوه های بیانی است که در زبان فارسی با «هجو» «هجا»، «هزل» و «فکاهه» و... از دیرباز درمیان مردم، رواج داشته وبخشی از آثار ادبی را به خود اختصاص داده است.
پایه ظنز در آثار ادبی فارسی، بیشتر برناسازگاری «لفظ» و «معنی» در کلام بناشده است و ازاین رو تا حدودی می تواند در مقوله « مجاز» جای گیرد. ولی بیشتر آثار مکتوب طنز آمیز فارسی با «هجو»، «هزل» مطایبه و لطیفه، همراه بوده است.
بنابراین، می توان گفت که طنز نوعی ژرفکاوی و غایت اندیشی است و برنوعی دگرگونی و استخاله درونی، دلالت می کند. واژه « لطیفه» نیز در فرهنگ و ادب ما، همیشه با گونه ای طنز و خوش طبعی همراه بوده است؛ با این تفاوت که روح غالب در «لطیفه» مضحکه، لذت و تفریح آفرینی است، ولی در «طنز» با اینکه رویه سخن به ظاهر مزاح آمیز و غیر جدی است، در آخر به «تعقل»، تنبیه و سیاست می انجامد. ازاین روست که می تواند « طنز» را در زبان فارسی در قلمرو ادب تعلیمی به حساب آورد.
فرمت فایل: doc
تعداد صفحات:22 صفحه
قیمت: 5000 تومان
در صورت هر گونه مشکلی از طریق شماره تماس و ایمیل زیر با ما تماس بگیرید.